Sympozjum MSD 2025
W dniach 23-25 maja 2025 roku około trzydziestu doktorantek oraz doktorantów Międzydziedzinowej Szkoły Doktorskiej UW wyruszyło do Europejskiej Stacji Geologicznej w Chęcinach w celu odbycia corocznego sympozjum poświęconego wątkom i problemom interdyscyplinarności w społecznościach akademickich i naukowych. Tym razem oferta referatowo-seminaryjna uległa znaczącemu poszerzeniu: została, mianowicie, wzbogacona o trzy rozmowy mentorskie, dwa warsztatów (konserwatorskie oraz taneczne) i rozmowę o umiędzynarodowieniu poprowadzoną z ważnej, inkluzywnej perspektywy doktoryzujących się w MSD cudzoziemców. Wiele z tych działań miało charakter przełomowy i zapewne inspiracyjny, nie zabrakło jednak klasycznych referatów, prezentowanych w odsłonach, w których doktoranci MSD dzielili się wynikami swoich prac lub fascynacjami naukowymi, kształtowanymi na marginesie tworzących się dysertacji. Piątkowy peleton referatów otworzył Antoni Grześczyk, interesująco, ale i – frapująco, rozważający wpływ inspiracji alchemicznych na podstawy teorii ekonomii. Kontynuowała Joanna Surma – w wyczerpujący, otwarty oraz atrakcyjny sposób dokonując przeglądu kluczowych chorób ucha środkowego – tak jak przegląd ów kształtowałaby ocena współczesnych laryngologów.
Po obiedzie kontynuowaliśmy refleksję przy pomocy błyskotliwych analiz autorstwa Piotra Biegańskiego rozważającego modele systemów ewaluacji nauki w świetle niekorzystnych dlań konsekwencji, takich jak promocja wadliwych dla uniwersytetu praktyk metodologicznych. Ostatnim elementem piątkowych dyskusji stał się – przygotowywany przez Yassera Salimi Namina we współpracy Alyaxeyem Yaskevichem i Shubhangi Rawat – panel poświęcony tematom umiędzynarodowienia Uniwersytetu Warszawskiego. Obcojęzyczni doktoranci Szkoły uświadomili pozostałym słuchaczom MSD rozległy obszar dobrych praktyk, które wciąż jeszcze oczekują na wdrożenie, tak ażeby optymalnie podnieść jakość kształcenia międzynarodowego doktorantów. Piątkowy wieczór nasza społeczność zakończyła integracyjnym ogniskiem.
Sobotni poranek należał do mentorów – dr. Iwona Zmyślonego oraz prof. Joanny Trzeciak Huss (Kent State University). Dyskutowaliśmy na temat kreatywności w naukach empirycznych, tacit knowledge, phronesis, synderesis, kryzysie amerykańskiego szkolnictwa wyższego, a także obecnej w tym szkolnictwie – utrzymującej się na wysokim poziomie pomimo kryzysu – bogatej ofercie interdyscyplinarnej. Obrady przedpołudniowe zakończył Yasser Salimi Namin, rozważając współczesne obrazy islamu w literaturze – poczynając od Szatańskich wersetów Salmana Rushdiego, a kończąc na Uległości Michela Houellebecq’a. Najważniejszym, jak się zdaje, punktem poobiedniego programu dyskusyjnego stały się – nieoczywiste i innowacyjne – warsztaty konserwatorskie Sylwii Svorovy Pawełkowicz, pt. Science meets art – unmasking the fake, wprowadzające do pracy konserwatora w zakresie rozpoznawania fałszerstw na rynku sztuki, zwłaszcza tych przenikających ze swobodnego obszaru rynku na obwarowany zaleceniami jakości obszar muzealnictwa. Już na finał dnia bogatego w wydarzenia naukowe ostatni referat zaprezentował Daniel Bator, rysując dla słuchaczy perspektywę daleko idących konsekwencji likwidacji Funduszu Kościelnego dla kościołów mniejszościowych i wyznań niedominujących w Polsce. Późne popołudnie i wieczór upłynęły doktorantom Szkoły na zwiedzaniu zamku w Chęcinach i integracji artystycznej: rozmawialiśmy o pracy przekładowej Joanny Trzeciak Huss i twórczości literackiej Karola Samsela.
Niedziela stanowiła dość istotne dopełnienie piątkowego oraz sobotniego repertuaru tematów i problemów. Znakomite warsztaty taneczne Izabeli Andrzejak, naszej doktorantki oraz tancerki Państwowego Zespołu Ludowego Pieśni i Tańca „Mazowsze”, w swojej części teoretycznej skupiły się na instytucji i idei dance house, w części praktycznej stanowiły – zwłaszcza dla cudzoziemców – eksperyment doświadczenia ciała w ruchu tańca ludowego (ćwiczyliśmy, między innymi, polski oberek). Zwieńczeniem sympozjum stała się trzecia rozmowa mentorska – z prof. Ewą Solską, pracującą w Katedrze Humanistyki Cyfrowej i Metodologii Historii UMCS. Rozpatrywaliśmy wątki metanauki w odniesieniu do polskiej sytuacji akademickiej, w świetle płynącym z najważniejszych polskich i światowych lektur tematycznych ostatnich lat, takich chociażby, jak Uniwersytet w ruinie Billa Readingsa.
